Pagina's

zondag 28 juli 2013

Afscheid!

Aan alle mooie liedjes komt een einde, zo ook aan onze Florida reis van 2013! Dit laatste berichtje plaatsen we dan ook vanuit het momenteel even warme Evergem in Begië :).

Op de laatste dag hadden we nog ruim de tijd om nog wat te genieten, de Villa waar we de avond voordien samen met de kinderen nog lekker hadden genoten van een warm spa badje, moesten we wel verlaten om 10u. Alles netjes aan de kant en nipt in de valiezen gekregen reden we vervolgens via de I192 naar Congo Rivers mini golf. Ondanks het nog relatief vroege uur was het al bijzonder warm, ook al omdat de zon nu wel present tekende!


Na 18 holes op het mooie parcours en het zoeken naar overblijfselen van Dr. Livingstone kregen wel elk een kraslotje en wonnen we twee gratis "re-play's". We bedankten voor de eer en namen een ijsje om af te koelen. Vervolgens verder op de I192 om toch nog even halt te houden bij een Converse en Tommy clearance winkel (met dank aan post op blog van twinmam). De shop honger was nog niet helemaal gaan liggen en ik was nog steeds op zoek naar een zomerjas.


Het geluk was voor één keer aan mijn kant want na heel wat winkelen vond ik eindenlijk iets naar mijn zin en in mijn maat! Ook het vrouwtje kocht nog een paar shirts en met elk nog een paar Converse erbij zaten de valiezen nu echt wel vol! De twee lege sporttassen en half lege Samsonite koffer waarin deze twee tassen zaten bij de heenreis waren mooi opgevuld geraakt op deze drie weken!

Vervolgens via een lunch bij McDonalds verder via de I192 en de Florida turnpike richting Miami! De rit verliep heel vlot en na even zoeken konden we de wagen mooi op tijd inleveren in de garage. In de luchthaven informeerden we bij British Airways nog even naar de mogelijkheden voor een betere optie voor de transfer in Londen maar daar gaf men ons weinig hoop om zonder kosten een betere optie te krijgen. Dan maar inchecken bij Virgin Atlantic en mooi op tijd de lucht in rond 21u.

Zelf, in tegenstelling tot Muriel, toch een beetje kunnen slapen en ook de kinderen hebben best goed de nachtvlucht ondergaan! Aangekomen in Londen gingen we toch nog even langs bij British Airways. Normaal hadden we nu een transfertijd van 9u (omwille van een gewijzigd schema bij Virgin Atlantic enkele weken terug) door het gebrek aan medewerking en commununicatiemogelijkheden met GoVolo. Nooit boek ik nog (vlieg)tickets via deze site, zie daarvoor de eerder blog posts! Ook enkele dagen voor het vertrek had ik nog een mail gestuurd om een betere optie te bekijken maar dat bleek onmogelijk... Ik was dan ook al heel tevreden dat de medewerker van British Airways ons een alternatief kon aanbieden met een vlucht om 18u40. "Maar" anderhalf uur vroeger dan voorzien maar elk uur gewonnen was een zege op zich...

Uiteindelijk, na veel vliegtuigjes kijken, een tukje doen, wat lezen op internet, een beetje eten, ... verscheen op het scherm dat onze vlucht vertraagd was tot 19u09. Een half uurtje vertraging, dat konden we er ook nog wel bijhebben. Na veel geduld en  lang wachten konden we eindelijk boarden. Bij het instappen werden we nog even verrast want plots stonden we oog in oog met Astrid Bryan (of is het nu Astrid Nuyens), Belgisch mediafenomeen, eveneens op weg naar België. De vlucht verliep overigens bijzonder vlot, bij het dalen konden we vanuit de lucht het nieuwe stadion van AA Gent spotten en zagen we het festival Tomorrowland.

Dan denk je het verhaal zit er op maar nee hoor, bij het ophalen van de bagage bleek er één koffer helaas vermist... vermoedelijk iets misgelopen bij de transfer in Londen. Natuurlijk net die koffer die vol zat met nieuwe aankopen en souvenirs! Dan maar met een koffer minder naar huis, een rit die overigens niet zo vlot liep wegens een (jawel) tropisch onweer en een paar heel felle regenbuien!

Ondertussen een dagje verder en klokje rond geslapen en gelukkig al nieuws gekregen over de koffer, deze wordt normaal straks nog thuis gebracht! Daarmee zit het Florida avontuur voor 2013 er helaas op. Bedankt voor het volgen en de reacties, het waren drie fantastische weken. Ooit doen we het nog eens over maar daar waar we vorig jaar nog het gevoel hadden niet "klaar" te zijn met Florida zijn we nu wel aan iets nieuws toe. Het shoppen, de parken maar ook de natuur en de sfeer zullen we zeker missen maar volgend jaar gaan we waarschijnlijk een andere richting uit...

donderdag 25 juli 2013

De laatste dagen...

Het is bijna niet te geloven maar helaas komt het einde van onze Florida reis nu wel heel dichtbij. Gisteren werd er democratisch beslist om in de namiddag nog eens af te zakken naar Seaworld. Het weer viel een beetje tegen de laatste dagen met meer bewolking en regen dan anders in deze periode van het jaar. Toch hielden we het gisteren tijdens ons bezoek helemaal droog. Muriel ging samen met de kids nog even op Kraken, die had ze bij het vorige bezoek nog gemist en nu deed ze het meteen goed met zitjes op de eerste rij. Dat leverde meteen een aantal leuke foto's op :)! Daarna ging het naar de show One Ocean met de orka's, die zagen we ook vorig jaar maar het blijven imposante dieren om te zien. We hadden nog graag willen eten bij de Shark Grill (met zicht op de haaien in het aquarium) maar die was helaas volgeboekt. Dan maar lekker rustig het pizza en pasta buffet gekozen. Na het eten nog even de lucht in met de uitkijktoren, hadden we ook nog nooit gedaan, om vervolgens de slotshow Shamu Rocks mee te pikken (ook die hadden we vorig jaar niet gezien). De "killer whales" stonden opnieuw centraal en deden dezelfde "kunstjes" alleen nu in combinatie met stevige muziek, lichteffecten en vuurwerk, toch wel een aanrader en een drukke bedoening. Het Shamu stadium met een capaciteit van 5500 personen liep nagenoeg vol voor deze laatste show! De meerderheid gaat na deze show rechtstreeks naar huis maar de uitstroom liep verbazend vlot en na een ritje van 20 minuten stonden we terug in de villa.


Deze nacht schoten we even wakker na middernacht, vreemde geluiden rond de woning aan onze slaapkamer... dat was even schrikken. Het duurde even tot we het konden plaatsen maar het was uiteindelijk (vermoed ik) gewoon het sprinklersysteem dat in werking was getreden om het gras mooi groen te houden. Niet echt het ideale uur maar goed. Rond 6u werden we opnieuw gewekt door een felle regenbui, omwille van de lichtkoepels in de woning geeft dat iets te veel lawaai om goed te zijn. Toch konden we nog even verder dommelen tot een uur of acht, dan kwam de tuinploeg langs en was het helemaal gedaan met de rust.

Het werd ook vandaag een grijze dag met hier en daar een regenbui maar we hebben toch genoten van het zwembad dankzij de verwarmde spa :), mooi dat we er deze optie toch maar bijgenomen hebben.

Morgen onze laatste dag hier in Florida, gezien ik zelf al enkele dagen met oorpijn loop en weet dat vliegen en een eventuele oorontsteking niet echt een ideale combinatie is toch maar besloten om nog even de medische faciliteiten hier in de States te testen :). Er was een Medical Center in de Walgreens Pharmacy vlakbij helaas was daar geen dokter meer beschikbaar. Dan maar even verderop naar een Centra Care centum, de aptotheek bij Walgreens waarschuwde dat het een duur bezoekje zou worden maar ik wou het niet uitstellen tot de dag van ons vertrek. Het liep alles bij elkaar relatief vlot en we kregen als diagnose "zwemmers oor". Een ontsteking in het buitenoor en dus geen gevaar voor de vlucht van morgen. Oordruppeltjes moeten dit oplossen en we kregen ook nog een neusspray die we moeten gebruiken een half uurtje voor de landing, kunnen we op zijn minst met een gerust hart het vliegtuig op. De rekening bleek uiteindelijk iets minder dan het vooraf vooropgestelde bedrag dat je onder ogen krijgt bij het aanmelden: $218 (ipv 325), ongeveer 7x het bedrag dat we in België betalen! Gelukkig hebben we bij ons een ziekteverzekering en krijgen we hier (hopelijk) het grootste deel van terug!

woensdag 24 juli 2013

Universal Islands of Adventure

Gisteren stond het laatste park dat we nog moesten ontdekken op ons lijstje: Islands of Adventure. Gezien het park al om 8u 's morgens opengaat was het dus weer eens vroeg uit de veren, het begint een routine te worden :). Ruim een half uur voor openingstijd reden we al de parking op en net een half uur later stonden we aan de poortjes van Islands of Adventure. Er was al heel wat bedrijvigheid in het park (gasten die logeren in een Universal Hotel mogen al van 7u binnen!) en we liepen (zoals de meesten) rechtstreeks naar de Harry Potter wereld. Om toch een beetje van de verhalen te kennen hebben we met de kids voor en op de reis nog een aantal films bekeken, het is toch leuker als je de verhaallijnen en personages kent.

Het was al redelijk druk in Hogwarts en aangekomen bij de hoofdattractie stond er al een wachttijd van 60 minuten op de bordjes. We weten dat die alleen maar zal toenemen later op de dag (tot meer dan 120min) dus aarzelen we niet en schuiven aan. Eerst nog even alles veilig opbergen in de lockers en dan verder de lijnen door. Eénmaal binnen in het kasteel wordt je echt ondergedompeld in de wereld van Harry Potter, de aankleding is echt prachtig gedaan met projecties en bewegende/pratende schilderijen. Het ging toen eigenlijk te snel en voor we het goed en wel wisten zaten we in een karretje. We zijn normaal zelf geen fan van simulator toestanden maar dit gaat toch nog een stap verder en konden we wel smaken. Ook de kinderen genoten, zij het toch met een klein hartje, het is natuurlijk best wel angstaanjagend en indrukwekkend!

Na deze attractie (we waren uiteindelijk na een half uurtje al terug aan onze locker) bleven we nog even in de Harry Potter wereld voor de Dragons roller coaster om vervolgens de weg verder te zetten naar de waterattracties. Het ging van nat naar natter naar doornat! Eerst bij de dino's in Jurassic Parc, vervolgens de leuke Ripsaw Falls (boomstammetjes) om vervolgens te eindigen bij Popeye & Bluto's Blidge-Rat Barges. Allen heel mooi gethematiseerd en, ook meegenomen, wachtrijen van niet meer dan 15 minuten :). Na deze belevenissen was het wel even nodig om van kledij te veranderen, of toch op zijn minst van shirt... helaas hebben we de rest van de dag wel met een natte broek rondgelopen. Nat worden is leuk, mensen nat maken bleken de kids minstens even leuk te vinden :). Boven op de boot The Olive kan je namelijk zelf met waterkannonen de bezoekers nat spuiten!



We probeerden voor de middag ook nog "The Incredible Hulk" roller coaster mee te pikken maar daar stond een wachtrij van 70 minuten en het begon bovendien flink te regenen. Dan maar een vroege luch genomen! Op internet hadden we gelezen dat je lekker kan eten in "The 3 broomsticks" in het Harry Potter deel. Hiervoor moesten wel wel opnieuw volledig naar de andere kant van het park maar goed, alles voor een deftige lunch. Deze keer konden we wel kids menu's bestellen maar deze stelden wel heel weinig voor. Bovendien konden hier Pottersgewijs geen gewone softdrinks besteld worden, enkel verschillende soorten ice tea, limonade en appel cider. Dan maar het laatste voor de kids wij moesten ons tevreden stellen met een Miller "light"?! De ribbetjes en kip waren echter best in orde dus zeker een aanrader al betaal je wel iets meer dan voor een hamburger natuurllijk.

Het was ondertussen even voorbij half één en we slipten nog snel de Sinbad Stuntshow binnen. Nog een half uurtje lekker op het gemak kijken naar het gevecht tussen een heks en Simbad en aan de lachsalvo's te horen vond de jongste de show best wel leuk! Vervolgens tijd voor nog een special effects spektakel met Poseidon's Furry. Hier was het wel even wachten, uiteindelijk ga je met een grote groep mensen door drie ruimtes en krijg je live een verbaal gepresenteerd waarbij je vast komt te zitten onder de zee en de stijd tussen Poseidoen en Lord Darkenon mag aanschouwen. Enkel in de laatste van de drie ruimtes werd het uiteindelijk nog wat boeiend...

Eigenlijk stond voornamelijk nog de Hulk Coaster op onze must ride lijst maar het was nog vroeg dus bekeken we in het voorbijgaan ook nog het verhaal Cat in the Hat in Seuss Landing, een deel voornamelijk gericht op de jongsten. Uiteindelijk kwamen we zo toch opnieuw terecht bij de Hulk Coaster met een wachtrij van 50 minuten. Het aanschuiven ging nog relatief vlot en dit lawaaierige monster werd door allen goedgekeurd! Echt leuk om te zien hoe Jesper die vorig jaar nog moest passen voor al deze attracties er nu wild van is.

Na deze dolle rit was ondergetekende zijn bobijntje volledig af, we bekeken tijdens een nieuwe korte regenbui en met wat extra suikers nog even de opties (Spiderman, nog even naar Universal Studio's voor Despicable Me of Transfomers 3D?) maar besloten om het voor bekeken te houden en na het verzamelen van wat souvenirs reden we vroeger dan voorzien terug naar de villa.

zondag 21 juli 2013

Een dagje in het tropische paradijs van Discovery Cove.

Vandaag, op onze nationale feestdag, met een nieuwe koning (wat we overigens helemaal aan ons lieten voorbijgaan :)), zou één van de hoogtepunten van de vakantie worden, een jaar lang hadden we allen samen gespaard voor deze uitstap! Voor wie geen Florida insider is heel kort het scenario. Je koopt een ticket voor een dagje toegang tot een luxe waterpark waar je (eventueel) van heel dicht kennis kan maken met dolfijnen. Eénmaal binnen in het park is alles voorzien en inclusief (ontbijt, drank, lunch, snacks, set handdoeken, zonnecrème, enz...), dat mag ook wel gezien het stevige prijskaartje. Maar vandaag draaide alles om de ervaring en niet om het geld :).

Een dagje Discovery Cove staat ook gelijk met vroeg uit de veren, de check-in begint om 7u30 en als je een vroege dolfijn ervaring wil meepikken (hoe later op de dag hoe meer risico op een onweeer en dus uit- of afstel) ben je best rond die tijd aanwezig. Het aanmelden ging heel vlot en efficiënt en om 9u mochten we al het water in. Eerst nog even de tijd dus om te ontbijten (al hadden er een paar weinig eetlust omwille van zenuwtjes) en dan ons zwemvest- of pak afhalen en omkleden. Eén van de medewerkers gaf ook nog een zeer welgekomen tip mee: bij de guest services kan je duikbrillen krijgen op sterkte! Zelf waren we voorzien van een setje lenzen maar Yana heeft die nog niet dus zij was daar uiterst tevreden mee! Die kwam zeker nog van pas later op de dag.

Rond 9u was het tijd voor de briefing en natuurlijk het nodige papierwerk waarbij je zowat afstand doet van al je rechten bij een ongeval, dat moet je ze hier in de states niet leren. Uiteindelijk gingen we met een groepje van 8 het koude water in. Jesper bleef maar rillen van de kou, zelf vonden we het na even aclamtiseren best wel doenbaar. Eerst geven ze spelenderwijs wat uitleg over de dieren en laten ze de dolfijn (Diego was zijn naam) een aantal kunstjes opvoeren. Dat gaat van klappen met de handjes (vinnen dus) en rondjes rond de as draaien tot het maken van diverse geluidjes. Het is echt indrukwekkend om van zo dicht te ervaren hoe ze de dolfijnen kunnen aansturen. Ondertussen kan je hem regelmatig strelen en wordt er tijdgemaakt voor een aantal fotomomenten.


 
Dat laatste is trouwens wel de enige best prijzige extra kost die je hebt, ons eerste idee was om ons op te splitsen zodat we van elkaar foto's konden nemen tijdens de interactie maar uiteindelijk hebben we gekozen om het complete pakket aan te kopen. Na het nalezen van verschillende ervaringen op internet vond ik dat we dit absoluut samen moesten doen! Bovendien kan je in de loop van de dag park fotografen aanspreken die dan foto's nemen die mee op de cd komen die je naar huis meeneemt.
Het hele gebeuren werd afgesloten met een korte zwembeurt met de dolfijn waar je je een meter of tien kan vastklampen aan zijn vinnen. Jesper had wat schrik maar kon er gelukkig ook voor kiezen om te zwemmen met de dolfijn in het ondiepe water. Dat waren ze echter even uit het oog verloren en nadat ieder zijn beurt had gehad ging de trainster verder met andere kunstjes. Net voor het einde vroegen we toch nog even of er een reden was waarom de jongste zijn Dolphin Swim nog niet had gehad en dan was het even een oeps moment. Even vlug de fotograag er weer bijgehaald (zo attent zijn ze wel) want die was al verdwenen en ook Jesper kreeg met een grote smile zijn Dolphin Ride in het ondiepe water!

Na de schitterende ervaring konden we bekomen op de "lazy" river, het water is hier niet zout en een pak aangenamer om in te vertoeven. Halfweg even het water uit om kennis te maken met heel wat tropische vogels die je kan voederen. Vervolgens weer het water in en een bezoekje gebracht aan de otters. Deze kan je van achter glas zowel boven als onder water begluren. De diertjes hadden net eten gekregen en waren heel actief, bijzonder leuk om te zien!

 

Voor de lunch namen we nog even tijd om het koraalrif te verkennen, hier helaas weer zout en koud water maar dat went wel, zeker als je al die prachtige vissen ziet. De kinderen hadden wel wat meer moeite, er zaten best wel een aantal gigantische stingray's in het water en dat hadden ze niet verwacht. Na een half uurtje hielden we het voor bekeken en gingen we even bekomen bij het middagmaal.


Na de middag eerst nog even "droog" naar de tropische vogels met een beter fototoestel dan de onderwatercamera en vervolgens weer het rif in. De kids hadden al hun moed bijeengeraapt en hebben uiteindelijk een volledig rondje meegezwommen! Achteraf waren ze heel blij met de ervaring! Het was ondertussen al vier uur, met zijn allen nog maar eens de lazy river in en nog even poseren voor een foto, om half zes gaat alles helaas al dicht! De kinderen doen er nog een extra rondje bij, wij gaan lekker relaxen met een cocktail. We zien dat het begint te overtrekken en dan weet je hoe laat het is in Florida! We kunnen Yana en Jesper net op tijd bij het einde van hun rondje uit het water vissen, iets wat trouwens iedereen moet doen omwille van het dreigende onweer.
We gaan naar de lockers en nemen na even wachten een douche, bij het buitenkomen merken we dat het niet bij dreiging is gebleven. Er trekt een fel onweer en iedereen is verplicht om te schuilen. Bijna een uur lang zitten we gegijzeld bij de lockers maar we zijn al lang blij dat het onweer tot de late fnamiddag heeft gewacht om los te breken :D.

vrijdag 19 juli 2013

And Lift off!

Een berichtje over de activiteiten van vandaag. De dag begon vroeg, veel te vroeg! De wekker ging af even na zessen voor een toch wat bijzondere uitstap. Op het programma stond een rit naar Playalinda Beach, een mooi natuurstrand bij Titusville. Niet het strand zelf maar het zicht op Kennedy Space Center en de lancering van een Atlas V rakket was de beweegreden. Vorige jaar brachten we nog een bezoek aan het Space Center maar toen stonden er geen lanceringen op het programma gedurende ons verblijf in Florida. Nu hadden we vooraf al deze datum aangestipt, enkel het vroege uur zorgde nog even voor twijfels.

Uiteindelijk toch maar besloten om deze unieke kans niet aan ons te laten voorbijgaan en rond zeven uur waren we onderweg richting Titusville. Na anderhalf uur rijden kwamen we toe in het natuurpark en we waren duidelijk niet alleen, toch geraakten we vlot binnen en vonden we een plaatsje in de berm bij parking één. Vervolgens nog een flinke strandwandeling tot aan de controlepost, verder kan en mag je niet.

Rond negen uur schoot de Atlas V de lucht in met aan boord een satelliet voor de U.S. Navy. Het ging vliegensvlug en helaas was er een dik wolkendek waardoor de rakket al na 20 seconden uit het zicht verdween. Toch was het een unieke belevenis en hadden we geen spijt van de vroege uitstap. Na nog een klein uurtje ontspannen op het strand en het bestuderen van een aantal heel actieve krabbetjes wandelden we terug naar de wagen waarbij onderweg nog een koppel dolfijnen werd gespot.


Filmpje gevonden op Youtube:



Op de terugweg kwamen we voorbij een wegwijzer naar de Black Point Wildlife Drive. Vermits we toch in de buurt waren besloten we maar even een kijkje te gaan nemen! Dat bleek uiteindelijk een voltreffer, de rit van maar liefst 7 mijl gaat door de prachtige natuur van Merritt Island. Er zijn verschillende stops voorzien waar je een uitzicht krijgt over het varieerende landschap en dieren kan spotten, naast diverse vogels zijn we er ook in geslaagd om een stel wasbeertjes vast te leggen op de digitale sensor! Verder op de rit natuurlijk ook de onoverkomelijke Alligators maar die bleven gelukkig lekker in het water.


Ondertussen was het al ruim na de middag en reden we na een pitstop bij Cracker Barrel voor de lunch terug naar de vila voor nog enkele uren ontspanning aan het zwembad. Het bleef droog tot 7uur maar dan werd het wel heel zwart en besloten we ons veilig terug te trekken uit het zwembad. Volgens het lokale nieuwskanaal trekt een heel zwaar onweer over centraal florida maar bij ons blijft het momenteel beperkt tot regen en een occasionele donderslag.

Morgen slapen we uit en zien we wel wat de dag brengt!

donderdag 18 juli 2013

Aquatica en Seaworld

Opnieuw twee dagen verder in onze vakantie, de tijd staat hier niet stil! Gisteren een rustige dag bij het zwembad, tenminste waar mogelijk want het weer was opnieuw spelbreker na de middag. We weten dat we hier dagelijks een bui mogen verwachten maar naar ons gevoel hebben we nu toch meer regen dan vorig jaar. De poolguy kwam ook langs, hij heeft onze spa hersteld die deed het namelijk niet helemaal... deed meer dienst gewoon als hottub dan als spa. Even een mailtje gestuurd naar de eigenaars en een dagje later opgelost, mooi is dat!

Vandaag stond Aquatica op de planning, met eventueel (naargelang het weer) in de namiddag een bezoekje aan Seaworld. De voorspellingen op televisie deze ochtend waren weinig hoopgevend, 80% kans op regen na de middag. Het was een bewolkte ochtend maar de temperatuur zat goed en rond openingstijd stonden we in het waterpark van Seaworld. Voor de zekerheid toch maar een plekje genomen onder een grote parasol en daarna op pad. Eerst de dolphin plunge, een glijbaan waar je op het einde onderwater gaat langs de dolfijnen. Er was slechts één buis in dienst omwille van onderhoud dus dat was even aanschuiven. De glijpartij zelf ging voor mij iets te snel, geen beestjes gezien onder water. De kinderen gingen iets langzamer en hadden meer geluk.


We zijn het waterpark volledig rondgegaan hebben van alles kunnen proeven en zijn na wat chillen dan via een tussenstop bij Denny's voor de lunch doorgereden naar Seaworld. Heel handig als je beide parken op dezelfde dag doet is dat je slechts één maal parking moet betalen, bovendien is parkeren bij Aquatica zelfs goedkoper dan bij Seaworld!

Dit park hebben we vorig jaar al gedaan en we komen vooral voor de nieuwe attractie Antartica. Daar staat echter een wachtrij van meer dan 90 minuten dus besluiten we om eerst wat anders te doen. In 2012 was Jesper nog niet groot genoeg voor de twee roller coasters hier en dus gingen we eerst op bezoek bij Kraken. Er stond amper een wachtrij maar net toen we begonnen aanschuiven was er een technisch probleem, er werd aanbevolen om even geduld te hebben en even later werd er een 'treintje' uit roulatie genomen. Na het kleine oponthoud kwam alles opnieuw op gang en tien minuutjes later was de jongste super trots en stond hij te springen om het volgende tuig uit te proberen: de Manta.

Deze toch wat speciale coaster waar je naar beneden hangt heb ik vorig jaar alleen met Yana gedaan, nu ging iedereen mee. Amper 10 minuten wachten, je zou het bijna jammer vinden want de wachtrij is hier één van de mooiste die je maar kan bedenken. De rit zelf was super behalve dan voor Jesper die toch even verschoot als de zitjes werden naar beneden gedraaid. Toegegeven het is niet de meest comfortabele positie maar de ervaring is toch bijzonder, zeker de omgekeerde looping is uniek! Ook hier had de jongste een andere mening over en wat hem betreft had Manta afgedaan :).

Om even tot rust te komen pikten we nog eens de dolfijnen show mee, dit was één van de mooiste shows die we vorig jaar hadden gezien en ook dit jaar was het genieten! Vervolgens via de Stingray's nogmaals naar Antartica, de wachttijd was nu iets minder dan een uur en dus besloten we het er op te wagen. Achteraf gezien toch een beetje een teleurstelling, de attractie zelf stelt heel weinig voor. Misschien heeft dat te maken met het feit dat we voor de milde optie kozen in plaats van de wilde maar ik kan me niet voorstellen dat het een wereld van verschil geeft. Je gaat met max. 8 personen in een karretje door een aantal gethematiseerde ruimtes waar ze het verhaal tonen van puk de pinguin, uiteindelijk stap je uit in het verblijf van de dieren. Dat hebben ze wel knap voor elkaar, echt lang kan je er helaas niet van genieten want bij temperaturen rond het vriespunt is het er niet echt gezellig toeven in je t-shirt.


Toen we buiten kwamen leek het even alsof we nog steeds in Antartica zaten, het zag grijs en regende pijpestelen :(. Enkel de temperatuur was 30 graden hoger. Zo zie je maar, bijna gans de dag geen druppel regen maar uiteindelijk krijgen we toch ons deel :). We waren al lang tevreden dat ook hier de weersvoorspellers er regelmatig naast zitten... Na wat rondslenteren in de winkeltjes zag het er niet naar uit dat het binnen het uur zou opklaren. We hadden eigenlijk nog willen blijven voor de show Shamu Rocks maar kozen uiteindelijk terug te rijden naar de villa...

dinsdag 16 juli 2013

Universal Studios

Gisteren stond een relaxdag op het programma, een ganse dag lekker aan het zwembad! Nu ja dat was de planning, de weergoden maakten er een halve dag van want na de middag kregen we regen, regen en nog eens regen. Dan maar ontspannen in o.a. de gameroom en de dag afsluiten met een filmpje. Als voorbereiding op onze uitstappen naar Universal bekijken we samen met de kinderen alle Harry Potter films. Gisteren stond Harry Potter en de Gevangene van Azkaban op het programma, handig zo een ipad en de extra HDMI kabel die we voorzien hadden :).

Vandaag stond de wekker op 7u, dat was al enkele dagen geleden! Vroeg uit de veren voor een dagje Universal Studios, na een uurtje zitten we met zijn allen in de huurwagen en nog een halfuurtje later en $16 armer rijden we al de parking op. Geen shuttle service hier, in tegenstelling tot de Disney parken is alles hier veel compacter en sta je in een parkeertoren die via een brug en enkele rolbanden verbonden is met de City Walk en beide parken. We zijn nog enkele minuten te vroeg maar kunnen na de ook hier verplichte tassen controle onmiddellijk binnen.

We vliegen er meteen stevig in met de Rip Ride Rocket coaster en zijn aangenaam verrast door het lockersysteem. Je rugzakken / tassen moet je opbergen in kastjes maar in tegenstelling tot Busch Gardens waar je telkens moet betalen met twee kwartjes is de dienst hier gratis voor de duur van de attractie (inclusief wachttijd). Met een vingerscan reserveer je een kastje en kan je het nadien weer openen, dus ook geen mogelijkheid om de sleutel te verliezen. Zelfs het nummer van het kastje hoef je niet te onthouden, ook iets wat we in Busch gardens al een durfden vergeten :)


Na een leuke rit liepen we door tot achteraan in het park waar het nog heerlijk rustig was en we via Men In Black (Aliens schieten) naar het nieuwe The Simpsons deel gingen. De attractie zelf was een knappe simulator maar wat mij en Muriel betreft niet voor herhaling vatbaar. Achtbanen zoveel je wil maar die simulators daar worden we beiden misselijk van...

We lopen nog even door de kids zone maar onze bijna- en prille tiener vinden er niks meer aan :). Dan maar terug naar de attracties vooraan in het park met eerst een bezoek aan Shrek 4D (goed gelachen), vervolgens Twister (tornado ervaring) en nog net voor de lunch The Mummy, een dark ride / roller coaster niet voor herhaling vatbaar voor onze jongste.


Vervolgens op zoek naar wat eten, in het eerste restaurant op onze weg bijna enkel pizza dus afgewezen door Jesper, vervolgens een plek met hamburgers die niet voldeed voor Yana. Dan maar verder en zo zaten we opnieuw in Sprinfield bij onze vrienden van The Simpson. Hier wel ruime keuze maar wel geen kids menu's?! De rekening loopt daardoor hoger op dan wat we gewoon zijn van de fastfood in dergelijke parken maar goed we hebben eten en komen even tot rust.


We besluiten om nu eerst enkele shows mee te pikken en zien achtereenvolgens heel wat (huis)dieren de revue passeren in Animals Actors en vervolgens een live 'aflevering' van het programma Fear Factor. Zes kandidaten nemen het tegen elkaar op met een aantal (stunt)opdrachten en tussendoor krijgen een aantal andere kandidaten ook nog even een heerlijke (not) cocktail van de meest gruwelijke ingrediënten. De show wordt helaas net voor de finale afgebroken voor een dreigend onweer... en ja hoor bij het verlaten van de arena krijgen we een fikse regenbui over onze kop.

Het blijft wisselvallig met regelmatige buien, we doen nog een tweetal attracties (de meesten zijn sowieso binnen) maar besluiten om het rond zessen na een toch wat magere parade voor bekeken te houden. Eigenlijk moeten we nog slechts twee (top)attracties doen (Dispicable Me en Transofermers 3D) maar de wachttijden lopen hier op tot 90 minuten en dat zien we eigenlijk niet zitten, die doen we misschien later nog eens vroeg in de ochtend...